ظهورش بخواه و تکبّر مکن /تکبّر فقط دوری از اين دعاست

که سرگرم خود باشی و زندگی /نگويی به لب صاحبِ من کجاست؟

چه خوش باشد اين زمزمه /که باشد به لب نامِ صاحب زمان

تمام خوشیِ زمان اين بُود /که خدمت کنی بر غريبِ جهان

گدايی درگاه او عزت است /برو معنيش را ز عيسی بپرس

فقط خدمتش کن، همين والسّلام /نگويي چرا؟ و ز من هم نپرس!

برو پاي درسِ امام ششم /که گفته سخن او زِ آخِر زمان

به ما گفته گر درکِ مهدي کني /بشو خادمِ خوبِ صاحب زمان

و در حال حاضر همان کربلاست /حسين زمان طالبِ ياری است

اگر يار او گشته ای مرحبا /و اِلّا جزايت غم و خواری است

همين حرف پايان و مطلب تمام /که اول به خود گويم از اشتياق

که مولای عالم غريب و طريد /چرا زنده مانديم،در اين فراق ؟